-
1 czołow|y
adj. 1. (główny) [przedstawiciel, ośrodek] foremost, leading; [miejsce, pozycja] leading- mamy aż pięciu Polaków w czołowej piętnastce there are as many as five Poles in the top fifteen- czołowy zawodnik drużyny the top player in a team- firma awansowała na czołową pozycję wśród producentów komputerów the firm has taken over the leading position among computer manufacturers2. (przedni) [elewacja] front attr.- zderzenie czołowe a head-on collision- jednostki czołowe dotarły wreszcie do Warszawy the advance units finally reached Warsaw3. Anat. [kość, płaty] frontalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czołow|y
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский